<$BlogRSDURL$>

mánudagur, febrúar 28, 2005

Það að hika er sama og tap. Allir kannast við setninguna: Those who hesitate, masterbate!


En það að hika er ekki það sama og ígrunda málin vel og sjá hvað skeður. Það hafa margir brennt sig á því að bíða ekki nógu lengi.

Fyrirtækið Merck Sharp & Dohme voru ekki alveg nógu skarpir á því, frekar dúm þegar þeir ákváðu að setja þetta lyf á markaðinn eftir hálfs árs rannsóknir á virkni þess. Lágmarks tími sem má fara í athuganir á áhrifum/aukaverkunum lyfja í dag er eitt ár skv. lögum (Vioxx virkaði drullu vel eftir hálft ár og var án aukaverkana sem sambærileg lyf höfðu). Þessi slæma og óígrundaða flýtiákvörðun endaði með dauða rúmlega 200.000 Bandaríkjamanna og einhverra annarra sem voru ekki bandarískir. Lyfið fór vel í maga en illa í hjarta og æðakerfi.

Hvar eru þá mörkin á milli þess að hika og tapa, annars vegar og ana ekki út í hluti heldur kanna málin vel áður en flanað er út í stórræði, hins vegar?

Ég skil þetta ekki alveg, en ég veit að ég vill mæla með disknum The Knife með Knife sem er einstaklega ljúffengur í innra eyra og colliculus lateralis.

Verið vinsamlegast ekki með neinar flammeringar í dag, páfinn er veikur. Það hefur aldrei komið á óvart að ég hafi gengið að glugganum í herberginu hjá mér og blessað fólkið fyrir utan með vinki, þótt ég hafi verið veikur. En páfinn vekur alltaf undrun.

|

sunnudagur, febrúar 27, 2005

Inga Lára, Anna Rut, Marta, Mummi, Heiða, Biggi, Sólveig og allir vinir hennar,Ylfa og allir þeir sem urðu fyrir vonbrigðum með mig í snemmbæru grillveislunni hjá Ingu Láru: fyrirgefið mér, sýnið miskunn!

Ég er bara mannlegur, þótt ég sé merkilegur og sumum fremri er ég einnig smitaður af mannlegum breyskleika og hin fláa veröld á einnig til með að leika mig grátt. Ég gleymdi geisladisknum með Sing Star leiknum. Ég hafði mikið fyrir því að finna leikinn og meðfylgjandi, en einhvern veginn rataði diskurinn hann ekki í pokann með öllu hinu dótinu fyrir Sing Star keppnina.

Fyrirgefðu Anna Rut og Inga Lára að ég hafi líkt því að fá símanúmer hjá stelpu við það að taka við kassakvittuninni við afgreiðsluborðið. Er þá ekki við hæfi að biðja alla kvenþjóðina afsökunar á því að líkja símanúmerum þeirra við kassakvittun.


|

laugardagur, febrúar 26, 2005

Botninn upp í tíu og hálfan tíma, hvort sem við erum að tala um flösku, glas eða dós. Síðasta kvöld var vísindaferð í Vistor (leikur að orðum), sem áður hét Pharmanor, þar áður Pharmaco og þar áður eitthvað annað, ég fór af fyrirlestrinum eftir svona hálftíma til að skreppa á klósettið, fór ekki aftur inn í salinn, byrjað var að deila bjór fyrir utan. Ég eignaðist Viagra klukku og stressbolta sem var í laginu eins og hálf þvagblaðra. Báðir hlutir týndust seinna um kvöldið, það eina sem ég á eftir eru þrjár glasamottur með Alkazeltser auglýsingu á. Setningarbrot kvöldsins var sagt af sjálfum mér eftir örfáa bjóra: ,, .....með bagga í hönd....."Var ekki fyrr búinn að sleppa setningunni en Sólveig leiðrétti mig og hló, hún er svo kvikk stúlkan. Og núna er það pítsuveisla hjá Sig It og Kötlu. Ég sé um rauðvínið, þau sjá um pítsurnar. Þá veður fullsnemm grillveisla hjá Ingu Láru vinkonu minni með áherslu á sólgleraugu. Vinnan lætur sitja á sér, enginn hringir, enginn svarar bréfum, enginn vill vera svo góður að bjóða mér vinnu að fyrra bragði.

|

föstudagur, febrúar 25, 2005

Afar skemmtileg myndasaga sem ég datt um á netinu!

http://www.politiken.dk/media/grafik/3840.gif

Hér er tékklisti fyrir fullkominn skilning á sögunni:
Bordel=Hóruhús
Fisse=kvennmannssköp

|

fimmtudagur, febrúar 24, 2005

Nú getur pósturinn ekki lengur heitið neitt, þetta kallar á Template dverginn sem hefur verið mér stoð og stytta í gegnum þetta blogg! Jónas, hvar ertu? Jónas týndist inni á netinu um daginn og ég er kominn með afar mikið af cookies og spy....eitthvað á tölvuna. Síðast fréttist af dverginum Jónasi föstum á http://www.b2.is eftir að hann tók +18 ára síuna af!

Það er svo mikið af mér að frétta að það tekur því varla að segja frá því hér því alltaf eru nýjar fréttir að koma í hús.

Ég var að krúsa á crúsernum í gær um eitt leytið eftir að hafa verið í Vesturbænum (hmm, hvað er ég að gera í Vesturbænum, í sundi?). Ég var með samtengdar rásir ríkisútvarpsins á blastinu. Kom þá ekki nýja lagið með J-Lo á fóninn. Ég leit í kringum mig, áttaði mig á því að ég var alveg einn, hækkaði í græjunum og lét braka í hnakkanum í takt við trompetinn. Alltaf þegar ég heyri lag með J-Lo hugsa ég til hennar í græna, fallega og efnislitla kjólnum sínum:

Ohhh, þið ættuð að sjá bakhlutann á þessum kjól/dragt, hann er nefnilega ekki með neinn bakhluta!

Allir fótboltaleikir gærdagsins fóru vel fram og slösuðust fáir, úrslit skemmtileg og spennandi. Ég er ekki aðdáandi neinna þessara liða því mitt lið er Wolveshampton Wanderes í ensku deildinni. Nei bara að plata, á ekkert uppáhalds lið í fótbolta, en held hin vegar með Val í handbolta þegar þeir keppa á móti KR eða KA.

Nú bombast ég á fund yfirhjúkrunafræðinga og starfsmannastjóra á nokkrum heldri manna heimilunum í Reykjavík!

Grund, þar sem eldra fólkið og læknanemar vilja vera!

|

þriðjudagur, febrúar 22, 2005

Slæðumykja ().,().,().,().,() 

Nú hefur legið þykk þokuslæða yfir Höfuðborginni í samfellt tvo daga. Þokan er mér mikil hugarfróun, það býr svo margt óþekkt í þokunni. Öryggistilfinning hylur mig að utan sem innan, slæðumykjan verndar mig, leyndarmál og óþekktar hliðar. Ég mæli með hljómsveitinni Lamb, Nick Drake, requiem eftir Mozart eða Faure og Goldfrapp í gönguferðum í svona einstöku veðri sem oft er kennt við London.

John Carpenter, einn af þeim bestu!

Af sjálfum mér að segja fokkaðist ég algjörlega upp í dag þegar ég tók þátt í tilraun um starfsemi nýrna. Hópnum var skipt í þrjá undirflokka. Allir hópar höfðu þvaglát kl. 13.00. Þá aftur 40 min. seinna (maður hljóp á klósettið hliðina á kaffistofunni með tóma könnu en birtist svo aftur með hana hálftóma (eða fulla) í höndinni, sveiflandi fyrir ofan höfuð fólksins í hádegismat). Þá skildu leiðir með hópunum, einn hópurinn fékk ekkert að drekka (viðmið), einn drakk aðeins vatn og sá síðasti, sem ég var í, drakk vatn og borðaði salt. Þetta var alls um 10 grömm af salti og rúmlega lítri af salti(ha, lítri af salti!). Það fer ekki ofsögum af því, en hreint salt er ógeðslegt, á bragðið og í maga. Þá var pissað reglulega, sumir dældu allt að hálfum lítra á 40 min. fresti, sumir engu. Það kom skemmtilega á óvart að samstarfsmaður minn Jóel, meig næstum nákvæmlega sama magni og ég í gegnum alla tilranina, innan skekkjumarka, og þegar við mældum blóðþrýstinginn vorum með sama gildi á honum, hann var með púls upp á tveimur slögum minna en ég per min. Erum við þá frændur? Nú er ég alveg búinn í maganum og með hausverk.

Einn af mínum uppáhalds kennurum síðan í menntaskóla skrifaði athugasemd hér fyrir neðan. Það er gaman að vita af því að lesendahópurinn sé breiður. Annars vill ég leiðrétta einn misskilning, ég er í Háskóla Íslands, ekki í Stokkhólmi eða Lund. Margir gamlir kunningjar úr menntaskóla hafa komið upp að mér og spurt hvernig gangi í Svíþjóð eða Bandaríkjunum (þar sem ég vann þar í sumar, tímabundið). Ég er núna á Íslandi að skrifa þetta blogg frá höfuðstöðvum Sigurðar T. vinar míns sem býr, líkt og ég, hjá related M og P.

Lifið heil, það gerist ekkert í þoku, svo slappið bara af.

|

sunnudagur, febrúar 20, 2005

Já, ég er tví-buri, bara á öðru-vísi hátt 

Vinur minn, köllum hann Hans Óla, var í aðgerð um daginn og er afar slappur. Ég vil því tileinka þessum vini mínum þetta blogg.

Og ég spilaði fótbolta í dag með læknanemum. Það er mjög fyndið að ég skuli vera farinn að hanga í svona faghópum. En þetta voru ekki allir læknar. Einn læknaneminn sem var þarna var, kom ásamt tvíbura bróður sínum. Og þeir fóru í sitthvort liðið! Hver heilvita maður veit að það á ekki að etja tvíburum saman, hvað þá að gera öðrum spilurum þann grikk að geta ruglað þeim saman og gert mistök. ,,En þeir voru í mismunandi Bolum" segði einhver sem vildi þykjast vitur. Mér er alveg sama, þetta er bara ein f þessum grundvallar reglum lífsins, það á ekki að setja tvíbura í sitthvort liðið.
Ég á ekki tvíbura, en ég er í tvíbura stjörnumerkinu svo ég ætti að vita þetta!



Helgin! Ég hef ekki hitt Helga kunningja minn mjög lengi, hitti hann síðast niðri í bæ, um helgi. Hef ekkert um þessa helgi, Helgi að segja svo fimmaura-brandari ætti að duga. Lýsir helginni ekki alveg, en það er alltaf hæ..t að ..eta í ey..urnar.

Ég las í gær að því stærri sjáöldur, því fallegri þætti karlmönnum konan og vice versa (og öfugt, fyrir þá sem eru ósjóaðir í slangri á latínu!). þegar lýtalæknar voru ekki komnir á markaðinn notuðu konur eitur til að stækka sjáöldrin og hlutu margar skaða af. Þetta sýnir að margt er gert fyrir fegurðina sem býr í öllum (nema íslenskri pólitík, Háskóla eða landsmála, sú tík mun þurfa mikið af lýtalækningum. Þótt hún hafi kannski aldrei munað fífil sinn fegurri. Eins og er hef ég fengið nóg af því hundakyninu, kem aftur að þessu máli þegar fólk er hætt að tralla sömu vísuna, aftur og aftur) sköpuðum hlutum. Það þarf bara oft að meitla hana fram. Í dag set ég stefnuna á lýtalækningar því ég hef hrifist af fegurð lífsins.

|

laugardagur, febrúar 19, 2005

Sektir og dauslægir kossar 

Sumarbústaðarferðin náði hápunkti þegar drukkið var írskt kaffi og bjór eftir á í heitapottinum. Skyggni gott, ágætis færi og nóg af kartöfluflögum. Keyrt var hratt í bæinn eftir að Bóas náði í ljósaborðið, það var ekki eins og á myndinni síðan í gær, það var eins og tóm, upplýst sundlaug á járngrind. Af hverju var verið að flýta sér svona? Við vildum ná sýningunni á haxan (sagt á sænsku, eftir Benjamin Christensen) þar sem sinfó spilaði undir verk eftir Barða (Gang Bang, bara öfugt) sem hann samdi fyrir myndina, en Þórir Baldursson, fyrrv. píanókennarinn minn gerði útsetningu á tónlistinni. Þessi atburður fær fimm stjörnur af fimm, því Barði er orðinn svo mikil stjarna í útlöndum. Í myndinni var sagt frá nornum miðalda, Þeim líkt við móðursjúkar konur dagsins í dag, en í gamladaga þurftu nornir að kyssa afturendann á djöflinum til að sýna undirgefni!

.

Á leiðinni upp í sumó stoppuðum við á bensínstöð. Ég þurfti nauðsynlega að fara á tvöfalt-vaff-sé. En þarna var gamall maður sem náði að smeygja sér á undan mér, glotti þegar hann lokaði hurðinni, en fjölskyldufaðir með tvo krakka fór á hitt lausa almenningsklósettið.
Þá brá ég á það ráð að fara á fatlaða klósettið (sem sagt fyrir faltaða einstaklinga). Þegar ég var að labba inn fór ég að hugsa hvort fólk horfði á mig tileygt og hugsaði til mín svipað og til fólksins sem leggur í stæði fyrir fatlaða einstaklinga. Var ég að gera rangan hlut, brjóta af mér? Ætli það sé hægt skv. lögum að sekta fólk sem notar klósettið sem er ætlað fyrir fatlaða einstaklinga? Oddur, getur þú svarað þessari spurningu?

|

föstudagur, febrúar 18, 2005

Friday after the next! 

Það er kominn föstudagur og ég veit hvað ég ætla að gera við þennan dýrmæta dag. Ég ætla að klappa honum eins og litlum kettlingi, gefa honum harðfisk og vona að hann vaxi aldrei úr grasi. Þetta er svona föstudagur þar sem unnið er vefverkefni frá níu til tólf.
Jassmenningarfræðsla með léttum inngripum í skalafræði frá tólf þrjátíu til eitt.


Hádegismatur heima og heimsókn til vinafólks milli hálf tvö til þrjú.


Umsóknir um vinnu á elliheimilum og umönnunarmiðstöðum frá þrjú til sex.


Bloggskriftir frá sex til, jahh, jafnvel sjö.
Hittingur á Guðrúnu frænku mína niðri í bæ, fara á listasöfn því að nú er VETRARH'AT'IÐ og ókeypis á öll listasöfn í bænum og strætó á milli svo maður geti dottið í eitt rauðvínsglas eða svo.


Fara í sumarbústaðinn seinna um kvöldið en koma við í Skálholti til að ná í borð (ljósaborð?) sem tuttuguogþriggjaáragamall Bóas þarf að ná í, svona ljósaborð(?).


Lesa tvo kafla í Medical Biochemistry eftir Baynes og Dominizak.
Fara í heita pottinn í sumó, syngja kórlög og horfa á stjörnunar.
Taka gönguferð í náttúrunni, meðfram Álftavatni.
Lesa heví góða bók sem heitir ,,Ferð Höfundarins".
Bursta tennurnar, en borða fyrst eitthvað því ég virðist hafa gleymt því að borða síðan í hádeginu.

Já þetta er yndislegur (föstu)dagur sem ég hef og á í vændum!

Kannski hafa þetta alveg klassískt blogg með að nefna plötur dagsins svo ég geti dottið inn í semí artí cool keppnina:

Hljómsveit - Plata
Broken Social Scene - You forgot it in people : Mjög góð plata, hress, en falleg í senn
The Arcade Fire - Funeral : Ef þig vantar skilgreiningu á besta poppinu á markaðinum í dag
Fleetwood Mac - Peter Green's Fleetwood Mac Greatest Hits : Áhrif þessarar hljómsveitar gætir alstaðar í dag, jafnvel á kvennaklósetti Frímúraranna

|

fimmtudagur, febrúar 17, 2005

Ekki fyrir kvæma 

Ef einhver vill upplifa mína ótakmörkuðu leikhæfileika sem ég erfði frá langa langa afa mínum, (en hann var leikari í Sircus sem ferðaðist um Austurríki og Ungverjaland allt árið um kring) þá mæli ég með þessu:http://www.hi.is/~fths/. Þetta er árshátíðarmynd 2. árs læknanema. Byrjun myndarinnar og nokkur önnur atriði ættu að vera flestum góð skemmtun en sum atriði þurfa nánari skýringu, ef yður viljið hana skulið þér senda mér E-mail á keo@hi.is og ég mun útskýra nánar.

hann Bóas félagi minn átti afmæli í gær. Ég gleymdi því, en mundi um leið og hann hringdi í mig og minnti mig á það. Heill honum tuttugu og þriggja ára. Fór og hitti hann ásamt nokkrum öðrum félögum í Pool, voru tónlistarmyndbönd dæmd þar harkalega án allrar vægðar milli skota og bjórsopa, nú veit ég hvað er hipp og hvað er kúl! Þetta fólk sem ég hitti í gær er nefnilega svolítið meðvitað um hvað sé að gerast í tískuheiminum í dag. En ég er enn í gerfileðurjakkanum sem ég keypti sumarið eftir níunda bekk á tilboði í Köben í verslun nálægt Istedsstrede.

Já, ég hef lært margt um hjarta og æðakerfi með tilraunum á rottu í þar síðustu viku. Hér fylgja nokkrar myndir sem eru ekki fyrir viðkvæma:

Hún var vel dópuð svo hún fann ekki fyrir neinu

Þessi mynd var tekin við dánarstund en svo krufðum ég og Valli hana.


Lifið heil, þangað til í kvöld!

|

þriðjudagur, febrúar 15, 2005

Going South 

Nú ætla ég að fara í dáleiðslu til að losna við bílhræðsluna sem ég hef verið að þróa með mér síðustu vikur. Þetta er ekkert grín, ég er farinn að verða hræddur í bíl með móður minni en ekki öfugt. Svo ég er á leiðinni í þessa dáleiðslu sem er alveg klassísk, þú fylgir augunum eftir pendúl eða fingri til að slappa af, opna fyrir einhverjar gáttir í heilanum. Þá dreymir þig næstu nótt vandamálið og daginn eftir á vandamálið (kvíði eða hræðsla) að hverfa eða vera horfið.

Gestabloggari vikunnar: Óli á myndinni síðan á síðasta bloggi.
Já nóttin er ung þó að lífið sé stutt eins og skáldið sagði...
Læknanemar hér ferskir að lokinni árshátíð. Sérdeilis hressandi skemmtun þar sem snæddur var dýrindis matur (nánar tiltekið svínalundir), skemmtiatriði og að því loknu dansað fram eftir nóttu.
Höfum við drepið guð? Eða hefur guð drepið okkur?
Er raunveruleikinn draumur? Eða draumurinn raunveruleiki?
Árni að grilla í liðinu - hann er nú sérdeilis sneðugur pjakkur...
Þakka ég fyrir mig,
heyrumst að viku liðinni


Nú dansaði ég frekar mikið um helgina og hér koma tvær feitar myndir:

Hit it, gellan var hinumegin á gólfinu!


Ekki má gleyma Mulnings, á alltaf við á öllum dansgólfum.


Sumarpróf? Langar mig í sumarpróf? Nei ég held ekki, þó það sé einhver tussa í manni eftir laugardaginn er kominn tími á bækur!

|

mánudagur, febrúar 14, 2005

Partíið búið! 


Óli og Kalli afar slakir á kantinum í fyrirpartíi. Ekki þarf frekari skýringu á framhaldi kvöldsins. Þó verður seinni hluta þessa kvölds gerð nánari skil hér á eftir.

Núna er tími afslöppunar liðinn. Eins og í flestum deildum Háskóla íslands er árshátíðin einskonar vendipunktur. Fyrir árshátíð (og á henni) slappar maður af og drekkur sig fullan, sefur út, fer í sund og fer í heimsóknir til ömmu sinnar sem á heima nálægt Laugardalslauginni. En svo er árshátíðin liðin og þá fæst ávallt nett sjokk, nú hefst lestur myrkranna á milli (þótt það sé ekki mjög langur tími, enn).
Þessi árshátið fær rúmar fjórar stjörnur af fimm mögulegum. Fyrirpartíið mitt var skemmtilegasta fyrirpartí ársins því það var sungið (Sing Star), dansað (aðallega ég þó) og drukkið því afgangur var af spíranum sem við fengum frá ónefndum góðgerðarmanni fyrir jólaglöggina á síðasta ári kláraðist ekki.
Martin að mixa búsið!
Bollan sem búin var til úr spíranum kláraðist ekki svo ég tók það til bragðs að fylla tveggja lítra flöskur og taka með á árshátíðina, en geyma fyrir utan eins og klassíkt þótti á yngri árum. Þessu hefði ég betur sleppt, maturinn kom seint, ég man ekkert eftir honum, nema það að Árna bekkjarbróður mínum fannst svínakjötið allt af blóðugt, ég var þá þegar búinn að slafra þessu í mig með flösku af rauðvíni, svo ég fann engan mun á blóðugu eða ekki. Ég dansaði, lenti á trúnó með fólki sem ég hafði aldrei talað við áður, fór á Mímisbar, dansaði við stúlkur, fór niður í bæ, borðaði pítsu sem Arndísi fannst vond (hún kúgaðist aðeins þegar hún fékk bita hjá mér,ég setti svo mikið af parmesan osti og kryddi á hana), fór á skemmtistaði, hitti frægt og ófrægt fólk og Raggi bauð mér upp á bjór og skot. Vegamót, fáránlega skítugur staður kl. 5.00 á sunnudagsmorgni, og 22 sem er megaflipp staður sem ég vill ekki fara aftur á í bráðinni, svo einkennilegur og þröngsýnn staður.

|

laugardagur, febrúar 12, 2005

Smooth criminal 

Frávik lífsins eru óútreiknanleg. Um daginn var mamma mín að baka bollur fyrir bolludaginn sjálfan. Meðan Björn Steinar sjálfur dansaði salsa í Rio de Janeiro, þornaði súkkulaðið á bollunum. Öllum nema einni. Það hélst óstorknað langt fram á nótt. Svona ,,late onset hardening”. Þetta vill einnig gerast í sjúkdómum, þegar þeir eru arfgengir. Lífið er svo fjölbreitt, óútreiknanlegt og yndislegt þar sem nýr dagur ber ávallt eitthvað nýtt í skauti sér.
Ég áttaði mig á því þegar ég var að sofna í gær eftir að hafa lesið um fituskelli og æðakölkun í æðum allan daginn að ég var að falla fyrir lífinu. Af ást. Ég held að ég sé ástfanginn af lífinu og sjálfum mér. Allt sem ég hugsa um og geri miðast út frá sjálfum mér og lífinu, hvernig ég geti mögulega hagnast af því sem ég geri. Skrítið! Má kalla þetta sjálfhverfu? Ég las í fyrsta skipti námsbækurnar af áfergju í langan tíma, datt inn í efnið og gleymdi stað og stund. Mér fannst gaman að lesa efnið, langt síðan það hefur gerst. Komst einnig að hluta til af hverju gott sé að drekka eitt til tvö glös af rauðvíni á dag, ekki meira.
Þá var ráðalausi maðurinn sem ég birti fréttina af, handtekinn eftir að hafa rænt allnokkrar sjoppur og búðir. Hann var handtekinn við Suðurver, rétt hjá þar sem ég á heima. Þar sá ég einmitt lögreglubíl þann sama dag. Hann var með afsagaða haglabyssu, exi, sög, hnífa og eitthvað fleira sem getur talist brúklegt sem vopn. Þessi einstaklingur vakti athygli mína vegna þess að ég fór að hugsa um hvað mikið þyrfti að gerast svo ég yrði að beita slíkum örþrifa ráðum. Með handrukkarar á bakinu? Maður frænku minnar sagði að ef hann myndi lenda í slíku tæki hann sér haglabyssu í hönd og drykki kaffi, langt fram á nótt, horfandi út um gluggann. Eða kannski ef ég væri að deyja því mér langaði svo í nýja skó og til útlanda? Nei, líklega ekki, þótt margir hugsi kannski um það gerir það næstum enginn þótt það sé freistandi. Lögreglan segir næstum öll sjoppurán leyst síðar meir, þ.e. ræninginn fundinn. Ég held að þetta sé rugl því oft eru sjoppur rændar án þess að einhver brjálaður, sokkabuxnahulinn náungi brjótist inn og segi ,, Þetta er rán, upp með hendur og niður með brækur” (þessa setningu myndi ég nota ef samfélagslegar aðstæður neyddu mig til að ræna sjoppu), málið er að vera “Smooth Criminal” (öðruvísi en
höfundur titillags)
en það geta bara ekki allir! Pæla, plana, vera þolinmóður og nappa sjoppuna (eins og tíðrætt er á götunni), annaðhvort hægt og rólega eða óséður.


Fallega gella
Þú ert mér eins og ella
Þegar ég er að djamma og hella
Ljóshærða donna bella
Með þitt allt á hreinu, rökstutt ekki í neinu
Þorgerður Kartrín, þegar ég hitti þig down town ætla ég að bjóða þér upp á kókglas og heimta spjall (þ.e. ef þú þiggur glasið).

|

fimmtudagur, febrúar 10, 2005

Hvar var ég um níu leytið í kvöld (gær)? 

Rán í söluturni á Langholtsvegi
Rán var framið í söluturni á Langholtsvegi um níuleytið í kvöld, samkvæmt upplýsingum lögreglunnar í Reykjavík. Maður kom inn í söluturninn og krafðist þess að afgreiðslumaður léti hann hafa peninga. Sá sem tilkynnti ránið til lögreglu sagði að þjófurinn hefði borið vopn. Ekkert er vitað hversu mikið af peningum hann hafði á brott með sér Þjófurinn er ófundinn að sögn lögreglu.
(http://www.mbl.is)

það kostar svo mikið að lifa, næstum of mikið! Ég þurfti til dæmis að kaupa miða á árshátíð læknanema næsta laugardag; 3800 kall, og einnig að ganga í Félag læknanema til að fá 1000 króna afslátt; 3000 - 1000 = 2000. Þá neyddist ég til að kaupa bensín fyrir rúmlega þúsara; 1500. Ekki get ég farið í sömu jakkafötum á árshátíðina í fyrra, ný jakkaföt hjá Hjálpræðishernum; 5500. Þá verður maður að borða til að geta keyrt nýja bílinn hennar mömmu, samloka á Kaffibrennslunni og kaffi; 1200. Ekki bætir úr skák að Krókur tók lítinn 23 þús. kall fyrir að draga gamla bílinn hennar mömmu í bæinn; 23000. Þá skuldaði ég Bóasi 500 kall og vildi borga honum sem fyrst; 500. Mér var bent á afar góða bók, ,,Ferð Höfundarins" sem gerir mér kleift að skrifa heildstæðan söguþráð; 2000. Þá get ég ekki verið með hausinn á milli herðanna næstu helgi! Ferð í ríkið; 2500. Svo var það að sjálfsögðu inneign í símann svo maður eigi nú einhvern séns næstu helgi, senda nóg af SMS-um eða bara til að hringja í Taxa, hafið þið ekki lent í þessu að eiga ekki inneign um kl. 6.00 en taxaröðin í Lækjargötu er svo löng og ofbeldifull að maður fær pottþétt enni í nef, hné í gottið eða kulnar tær ef maður hættir sér nálægt röðinni?; 1000.
= 41200 kall, maður verður bara að gera eitthvað róttækt!
Já ég er ekkert að vinna eða neitt og vill ekki lengur vera á fjölskyldureknum spena.

það lá fyrst beint við að ég færi á Karfa-árshátíð (Karfinn? valdamesti karlaklúbbur á Færeyjum og Vestmannaeyjum, mikið sagt) næsta laugardag en þá áttaði ég mig á því! Það eru engar stelpur þarna. Verð því að biðja alla limi klúbbsins afsökunar á fjarveru minni næsta laugardag í einum sveittum og hátíðinni eftir á.

|

miðvikudagur, febrúar 09, 2005

Ég bollaði ekki neinn (er þetta danskt orðatiltæki?) 

Þá er ég búinn að gera eina fyndnustu stuttmynd í heimi ásamt nokkrum bekkjarfélögum mínum. Ég hlæ svo mikið þegar ég horfi á myndina að ég skammast mín fyrir hvað ég sé asnalegur þegar ég fer í háturskast. Ég hlæ mest að atriðinu sem ég leik sjálfur í. Nú, svo það er enginn skóli í dag svo ég ákvað að vakna kl.12.30, fá mér beiglu og tvo espresso kaffibolla á kantinn. Þessi samsetning klikkar ekki.

Pæling:(ef þú meikar ekki súrar pælingar í augnablikinu skaltu skjóta augunum niður að næstu málsgrein) Nú er það þannig að kattareigendur í Suðurnesjabæ þurfa að borga skráningargjald fyrir kettina sína ef þeir vilja ekki að kattaveiðarinn ógurlegi sem er til starfa hjá bænum næli í kettina og fangelsi þá. Skráning kostar 15. þús kall, en ef kattaveiðarinn óhugnarlegi nær kettinum mun það kosta 30. þús krónur að losa hann út. En það sem fylgir innrituargjaldi kattanna inn í hið stóíska suðurneska-kattasamfélag er t.d. fullt af sprautum fyrir hinum ýmsu kvillum og merking í eyra svo hægt sé að þekkja kettina í sundur. Og ég velti því fyrir mér, af hverju getur slíkt hið sama ekki fylgt með innritunargjaldi stúdenta í hinn Íslenska Háskóla, nóg af sprautum svo fólk verði ekki veikt og geti mætt í þá tíma sem það hefur innritað sig í og fengið svona ör-kísilflögu í eyrnasnepilinn til að geta fengið alla þá afslætti og fríðindi sem fylgja því að vera stúdent (ódýrari bjór á stöðum sem maður fer sjaldan á og flatbökuafsláttur sem notaður er óspart), geta þá skráð sig inn í tölvukerfið án þess að muna aðgangsorð og notendanafn, ekki þurft að hafa skilríki með sér í prófin, og það mikilvægasta, á næsta ári gæti fólk séð um það sjálft að skrá sig inn með flöguna að vopni í eyrnasneplinum, en þeir sem nenna því ekki gætu þá borgað innritunargjald að vild.

Það er árshátíð læknanema á næsta leiti, nánar tiltekið á laugardaginn og mun ég halda fyrirpartí. Þér er því boðið í rall heima hjá mér nema þú sért ekki með mér í bekk í læknadeild. Þeir sem geta ekki kallast bekkjarfélagar mínir geta samt mætt í sjoppuna í Suðurveri mér til samfögnuðar, ég mun örugglega líta við til að kaupa bland. Einnig á ég stóran garð sem getur hentað afar vel til grills og almmennra samkvæmisleikja. 2. árs læknanemum er því boðið í fyrirpartí kl. 16.00 at my crib, don´t be late, don´t like to wait.

|

laugardagur, febrúar 05, 2005

In English 

I have to get more readers. I think not so many people read my blog.

Hi, this me, my name is John and I love big Steakes and jogurt, That is my breakfast. And my lunch, what a great combination of all sorts of meat, chicken, pork, lamb, beef, rabbits, frogs, snakes, squirrels and elgs. Everything with a wild mushroom sauce and I always listen to Cat Steven while I eat this dilicious and nuticious food. Then I go outsite and listen to the gras whispering to me where to find my next pray. Is it a woman? No I don´t have any time for that kind of pray. Actually I have dedicated a lot of my time in that species, nothing worked, no matter what kind of an equipment I use, they always get away and leave me sometimes hurt behind them. It was when I was about the age of twelve, they started to hunt me in my dreams and wake. my mother said this was normal and I should just let it go, I would get rid of this sometimes later. It didn´t. Now I sit here on the porch in front of my house and look at the mountains not so far away, They look like a big pair of titties, that´s why everybody around here call them The big ones. Well I must go back to work, that damn work, I wish I could walk all day around the forest and hunt animals, and on the weekends I would go down town and hunt girls. That is just a far away dream.

Adios people

|

Er þetta þú, Jósep? 

Nú hef ég eytt miklum tíma upp á síðkastið í tökur á skemmtiatriði fyrir Árshátið læknanema sem mun verða um næstu helgi. Afar fyndin stuttmynd sem við höfum gert og tekur hún á öllu því sem drifið hefur á daga árgangsins sem ég er í. Magnaðar senur þar sem kennarar missa sig í vitleysu og nemendur verða fyrir barðinu á öllu mögulegu. Annars hefur þetta meðal annars verið að gerast síðustu daga:
LUNGU; GLÓSUR ÚR COSTANZO

Bls. 167-9
Conducting zone: Er nefið, nasopharynx, larynx, trachea, bronchioles, bronchi og terminal bronchi. Sjá um að flytja, hita, rakametta og hreinsa loftið áður en það gengur í súrefnismettun. Hafa slímseitunarfrumur og ciliated frumur. Hafa sléttan vöðva sem er ítaugaður af sympa. og para. Sympatískar adrenergar taugafrumur örva Beta2 viðtaka sem leiða til slökunar og útvíkkunar á loftvegi. Beta2 viðtakar eru virkjaðir af circulating epinephrine úr adrenal medullu nýrnahettna, agonistar: isoproterenol og albuterol. Parasymp. Colinergir taugungar virkja múskarínska viðtaka sem leiðir til herpingar og lokunar á loftvegum.
Respiratory zone: Respiratory bronchioles, alvolar ducts og alveolar sacs. Alveoli eru um 300 millj. í hvoru lunga, 200 míkrófermetrar hver. Alveolar veggir eru umluktir elastískum þráðum, og fóðraðir með epithelial frumum sem kallast týpa 1 og 2 pneumocytes. T týpa 2 myndar pulmonary surfacant (nauðsynlegur til að minnka spennu í veggjum, en mynda einnig týpu 1 og 2, er semsagt forveri beggja. Alveoli hefur einnig alveolar macrophages.

Pulmonary blóðflæði: Vegna aðdráttarafls er pulmonary blóðflæði ekki jafnt til allra hluta lungna. Þegar manneskja stendur er minnst blóðflæði til apex og mest til grunns. Þegar persóna liggur hverfa þessi áhrif . Mikilvægi þessa verður rætt seinna. Bronchial circulation er til næringar loftveganna sjálfra sem sjá ekki um súrefnismettun og er mjög lítill hluti heidarpulmonaryflæðis.


Bls. 169-174
Lungnamagn: Er mælt með spirometer (sjá framkvæmd bls. 169). Tidal volume er um 500 mL og er það loft sem fyllir alveoli og loftvegi. Þá er mælt það magn lofts sem hægt er að bæta við með djúpri öndun = inspiratory reserve volume, sem er um 300 mL. Það magn sem hægt er að koma úr sér neðan Tidal Volume kallast expiratory resere volume. Magn lofts sem verður eftir eftir max. Útöndun kallast Residual Volume (RV), um 1200 mL og er ekki hægt að mæla með spirometríu.
Lung capacities: Hvert lung capacity inniheldur tvö eða fleiri Lung Volume. Insipiratory Capacity (IC) er myndað af Tidal Volume + Inspiratory Reserve Volume, er um 3500 mL. Functional Residual Capacity (FRC) er samansett af Expiratory Volume + Residual Volume, um 2400 mL. FRC er það magn lofts sem eftir verður í lungum eftir eðlilega útöndun, Kallað Equilibrium Volume lungna. Vital Capacity (VC) er myndað af Inspiratory Capacity + Expiratory Reserve Volume, er um 4700 mL. VC er það volume sem getur verið andað út eftir max. innöndun, er háð stærð, kyni, formi og aldri.

|

This page is powered by Blogger. Isn't yours?